Сосны...

Месца маёй новай працы мае адзін дадатны момант (дробязь, але вельмі прыемна) -- каб трапіць у офіс, ад станцыі метро да стадолы, дзе ён месьціцца, трэба прайсьці праз сасновы гаёк... Кожнага разу, як шпацырую па той сьцежцы, сосны маюць загадкава-непаўторны выгляд, вабяць рысамі сваіх галінаў -- я заўсёды запавольваю хаду. Файна!.. Вось як сёньня, напрыклад: